האתר והפורומים  ·   מדיה  ·   הספרים  ·   הדמויות  ·   הסרטים  ·   השחקנים  ·   שונות

ברוך הבא, אורח ( התחבר | הירשם )

0 חרמשים
פורומיםפאנפיקיםHPlanetהאנציקלופדיהמערכת הדו-קרבהוגסמיד
מממנים

HPortal מאחל חג פסח שמח וכשר!

חייו של קרוקשנקס

קרוקשנקס הוא חתולה של הרמיוני, הנה סיפור חייו. וגם עובדות שלא יגעתם.



a כותב: bambi
הגולש כתב 2 פאנפיקים.
פרק מספר 1 - צפיות: 1924
5 כוכבים (5) 6 דירגו
פיקצר
דירוג הפאנפיק: G - פאנדום: קרוקשנקס והארי פוטר - זאנר: פנטזיה - שיפ: ג'ן - פורסם ב: 24.12.2013 המלץ! המלץ! ID : 4937
גופן: Verdana Arial Tahoma מרווח: + - גודל טקסט: + -
הפאנפיק גמור

הערה חשובה: "אני קרוקשנקס, מודיע בזאת שאין לי משהו אישי נגד עכברושים. אבל כולם יסכימו איתי שפיטר פטיגורו הוא לא עכברוש"

קרוקשנקס נולד בשכונה מוגלגית. יחד איתו נולדו ארבעה אחים וארבע אחיות. אמא שלו אבא שלו עזבו אותם בגיל צעיר ונתנו להם להתמודד לבד עם החיים.

קרוקשנקס היה עצמאי במיוחד. וגם גדול במיוחד, אחיו שנאו אותו בגלל גודלו החריג. [כפי שרון אמר: "אם זה לא חתול נורא גדול זה נמר מאוד קטן"]

בשכונת העוני שבה נולד קרוקשנקס. הוא היה ג'ינג'י, עם עיניים כתומות, רגליו היו עקומות וראשו פחוס. לא היה הרבה מזון בפחים, עקרות הבית נהגו לבעוט בקרוקשנקס כל זמן שהיה בא לגנוב אוכל. והילדים זרקו אחריו אבנים.

זה היה יום קודר וגשום למדי שעה שכמה ילדים התעללו בקרוקשנקס המסכן ותפסו אותו בזנב המברשת שלו. לקרוקשנקס נמאס. הוא שרט ונשך ונמלט מהילדים.

כשהוא הגיע אל המאורה ששימשה לאחיו כבית הוא השאיר כמה שריטות על הדלת שאמרו: "הלכתי, אל תחפשו אותי". לא שהם התכוונו לחפש אותו בכלל.

באותו יום הסתובב קרוקשנקס ברחובות אנגליה, חוטף מדי פעם נקניק ממקום מזדמן. לקראת הערב הוא הבחין באיש מוזר בעל גלימה ירוקה, מוזרה. וכמובן לקרוקשנקס היה שכל.

הוא הבין שהאיש שונה מכול האנשים שהוא הכיר. האיש בעל הגלימה הירוקה היה בעל מבט טרוד ומצח מכווץ. קרוקשנקס התחכך ברגלו של האיש. האיש נכנס לסמטה צדדית והתיישב על הרצפה המלוכלכת, קרוקשנקס עשה כמוהו.

 פניו של האיש הוארו והוא נתן לו חתיכת בשר, כשקרוקשנקס רצה עוד אמר האיש: "מצטער אין לי עוד, אין לי גם אוכל לילדים". לפתע הבריק רעיון במוחו של האיש שעה שליטף את ראשו של קרוקשנקס.

"אם אתה מוכן חתול יקר, שאמכור אותך לביבר הקסמים ותמורת הכסף אקנה אוכל ליילדי". קרוקשנקס נראה כחושב ואז הוא הניף את זנב המברשת שלו והניד בראשו. האיש היה מאושר. הוא תפס את קרוקשנקס בידיו. והלך איתו עד שהם הגיעו לסמטה צדדית.

האיש הוציא מקל מכיסו והקיש על האבנים. זו הייתה הפעם הראשונה שראה קרוקשנקס את עולם הקוסמים. בביבר הקסמים התנהג קרוקשנקס למופת כדי שיסכימו  לקנות אותו. המוכרת השתכנעה ונתנה לקוסם העני שמונה אוניות תמורתו. מאותו יום הפך ביבר הקסמים לביתו של קרוקשנקס. [את השם קרוקשנקס העניק לו הקוסם העני]. היה שם משעמם משום שקרוקשנקס שהיה חכם במיוחד סבר שכול שאר החתולים סתם תינוקיים. אבל חוץ מהשעמום לא היה משהו רע. לקרוקשנקס היה מזון בשפע. [חמישה ארוחות ביום].

אבל בכול זאת התגעגע קרוקשנקס ליד מלטפת ואוהבת. זה היה יום קיצי וחמים קרוקשנקס נהנה מחומה של השמש שעה שנכנסו לחנות שלושה תלמידים. אחד עם שיער שחור, משקפיים וצלקת. השני היה ג'ינג'י. והשלישית הייתה בעלת שיער חום מתולתל ושיניים קדמיות בולטות מעט. קרוקשנקס פתח עין אחת ואחריה עוד אחת, הוא התמתח אבל נדרך כשרה את מה שהג'ינג'י הניח על הדלפק. זה היה עכברוש, אבל לא רגיל. קרוקשנקס בחושיו החדים הבין שיש משהו מוזר בעכברוש הזה [חוץ מהקרחות]. הוא זינק על השיער הג'ינג'י, ומשם הוא התכוון לרדת אל העכבר. אבל הג'ינג'י התחיל לצרוח ולהשתולל מה שגרם לו להדק את ציפורניו היטב לראשו של רון [זה רון למי שלא זיהה]. העכברוש נמלט אל מחוץ לחנות ורון והארי בעקבותיו. רק הרמיוני נשארה. היא בחנה את כול החיות בביבר הקסמים לבסוף, להפתעתו היא הצביעה עליו. קרוקשנקס היה בהלם. כבר שנתיים שאף אחד לא מסתכל עליו. המוכרת רק אמרה: "בחירה טובה, הוא כבר הרבה זמן פה". הרמיוני שלמה עשר אוניות תמורתו ויצאה איתו מהחנות. מאותו יום השתנו חייו של קרוקשנקס לטובה. רק רון עדיין שנא אותו. קרוקשנקס התחבר עם סיריוס בלק. בפעם הראשונה שהוא ראה אותו הוא הבחין שזה לא כלב רגיל [הבחנה טובה]. הוא גם עזר לסיריוס וניסה ללכוד את פיטר, רק שני טיפשים עמדו כול הזמן בדרכו והיו אלו: הארי ורון. אחרי שגילה רון שסקאברס הוא פיטר היה נדמה לקרוקשנקס שהוא מתחיל להעריך אותו. גם סיריוס אהב אותו וכשהארי ניסה להרוג אותו הוא עמד בדרכו ועיכב אותו למספר דקות גורליות. זה קרה בצריף המצווח ומאז הערכה כליו הייתה עצומה. כך עד כול השנים.

19 שנה אחרי שהארי רון והרמיוני סיימו את לימודיהם:

"אמא לקרוקשנקס וללילה יש גורים" קראה ביתה של הרמיוני בשמחה.

וכך היה לקרוקשנקס ורעייתו לילה נולדו חמישה גורים קטנטנים ומקסימים.  רק קרוקי דמה לאביו. מעט מכוער וג'ינגי. כול השאר דמו לאמם היפה שהייתה שחורה כלילה עם עיניים תכולות.

לילה הייתה טהורת דם [נולדה לשני חתולים של קוסמים] אבל קרוקשנקס היה בן מוגלגים.

כמו שהתבטא פעם מאלפוי בסתר: "חתול בוצדמי לילדה בוצדמית".

וכאן נסיים את הקטע על קרוקשנקס.

 

תגובות

זה ממש חמוד! · 24.12.2013 · פורסם על ידי :פרד וויזלי שולט!

מושלמי · 24.12.2013 · פורסם על ידי :White Gold
זה ממש חמוד. אולי תעשי המשך, תיאור של הרפתקאות בדרך להוגוורטס וגם בהוגוורטס? זה יהיה מגניב.

רעיון יפה!! · 24.12.2013 · פורסם על ידי :נימפלורה לסטריינג'

מעולה · 27.12.2013 · פורסם על ידי :תלמיד עתידי בהורגווטס

... · 28.12.2013 · פורסם על ידי :Im Not Lost In Sin
ממש אהבתי. רעיון יפה מאוד!

רעיון יפה+סיפור מהמם=... · 03.01.2014 · פורסם על ידי :נטע פוטר1703
שילוב מושלם!!!! ממש ממש אהבתי

הלו!! · 03.01.2014 · פורסם על ידי :רובאוסהאגריד
מסכים עם מי שמעלי^^

אבל הלו מה עם הוגוורטס?????????????




נ.ב

מסכים במיוחד עם החתולה

:) · 04.11.2014 · פורסם על ידי :Write is my life
אהבתי!
ממש ממש ממש ממש חמוד!

מסכימה עם כולם ואין לי מה להוסיף. · 07.04.2015 · פורסם על ידי :גיליסולו
וואו.
אהבתי שדראקו אמר ׳חתול בוצדמי לילדה בוצדמית׳😂 גם חתול צריך להיות טהור, או אפילו חצוי דם?!😂😂😂

אדיר! · 10.06.2015 · פורסם על ידי :Night Sky
חתולים לשלטון!
ובראשם: קורקשנקס!!!
מתה עליו! פיק מושלם! וגם החתולֱ

אדיר!!!!! · 05.08.2015 · פורסם על ידי :ישרארהב
בהתחלה לא מעניין אבל כשממשיכים לקרוא זה מסקרן אם ממשיכים עוד זה מרתק אם עדין ממשיכים מגניב ואדיר ואם תרשו לי להוסיף... וואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואווואוו

Created By Tomer
eXTReMe Tracker

מממנים


  ניקוד הבתים · תיעוד עריכת הנקודות · חדר הגביעים
גריפינדור הפלפאף רייבנקלו סלית'רין
גריפינדור הפלפאף רייבנקלו סלית
73 305 322 100


פורטל הארי פוטר הישראלי קיצורי דרך
מיוחדים: הארי פוטר | אודותינו | צור קשר | הפורומים | HPlanet - הסיור הווירטואלי | פאנפיקים | האנציקלופדיה
האנציקלופדיה: אלבוס דמבלדור | לונה לאבגוד | היער האסור | משרד הקסמים | חדר הנחיצות | גילדרוי לוקהרט | קווידיץ' | דראקו מאלפוי | אוכלי המוות | מצנפת המיון | סוורוס סנייפ | סדריק דיגורי | הוגסמיד | סמטת דיאגון | פוטרמור | הקרב על הוגוורטס

עוצב על-ידי Design by JBStyle
© כל הזכויות שמורות ל-All rights reserved to HPortal
2024 - 2007